AİLELER ÇARESİZ Mİ?

BU ÜLKEDE SPOR VE ÖZELLİKLE FUTBOL ADINA ÇARESİZ OLANLARIN BAŞINDA AİLELER GELİYOR...

Neden?
Çünkü her aile çocuğunun iyi eğitim almasını ister.

Bunun için her aile veya ilgili her veli;

Çocukları için güvenecekleri kişiler, doğru eğitim verildiğinden emin oldukları okullar, kulüpler ve eğitim merkezleri ararlar.

Çünkü herkes çocuğunun sağlığından ve geleceği için iyi eğitim aldığından emin olmak ister.

Ve elbette herkes çocuğunu adil davranılan, önem ve değer verilen bir okula veya kulübe göndermek ister.

Bundan daha doğal bir şey olamaz. Doğal olmayan ve yanlış olan ise, aileleri bu açıdan çaresiz bırakmış olmaktır.

Elbette bazı veliler haddini aşan ve üstüne vazife olmayan işlere kalkışıyorlar ve bazı olumsuz davranışlar sergiliyorlar. Ama bunun da nedeni her konuda ölçüyü ve sınırı bilmeyen bir toplumsal kültüre sahip oluşumuz değil midir?

Şunu da unutmayalım. İlgili ve bilinçli bir çok aile artık eğitim adına yapılanları izliyor ve haklı olarak bazı uygulamalar konusunda kafalarında soru işaretleri oluşuyor. Çünkü birçok aile okuyor. Birçok aile günümüzde bilgiye ulaşmanın da verdiği kolaylıkla belli düzeyde bir eğitim farkındalığına ulaştı. Dolayısıyla bazı yanlışların ve olumsuzlukların farkına varabiliyor.

Biliyorsunuz, futbol ve özellikle altyapı süreçleri konusunda eksik veya yanlışlar sadece antrenöre, veliye, kulübe, federasyona yüklenerek çözümlenecek bir mesele değildir.

Bu başlı başına bir sistem ve sistemin işleyişi ile ilgili bir meseledir. Çözümü ise ulusal bir spor ve futbol modelinin hayata geçirmesi ile gerçekleşebilir. Bunun dışındaki çözümler görecedir ve daha ziyade kulüp düzeyinde ama bir yere kadar götürülebilecek bir iştir..

Bakınız bir aile ikisi de sporcu kişilikleri olan çocukları için nasıl bir yardım ve danışmanlık istiyorlar;

.....

14 yaş ve 8 yaşlarında 2 oğlum var. Büyük oğlum 5 yaşından beri basket oynuyor. 4 yıl Efes'ten sonra şimdi Galatasaray'da.

Yani basketbol altyapı oyuncusu velisinin göreceği her türlü zorluğu iyi - kötü biliyoruz , hala da yaşıyoruz.

Küçük olan ise tam bir spor hastası. Atletizm, yüzme , basketbol gören tüm koçlar çağırıyor ama önce futbol sonra diğer sporlar diye kafasında ayırmış durumda. Futbola olan yeteneği bir veli olarak gördüğüm kadarı ile ayrı bir seviyede zaten.

Geçen yıl vücut gelişimine olumsuz etkisi olmasın diyerek İstanbul / Bakırköyde yakın bir spor okulunda sadece hafta sonları oynattırdım. Bu yıl ise bir takım + kişisel eğitim için özel çalıştırıcı bulsam mı diye düşünüyorum.

Büyük oğlumda , Türkiyenin en iyi altyapı takımında bile sadece takım antrenmanı yapılarak bir şey öğrenilemeyeceğini, 20-22 yaşındaki genç koçlara takımı verip asıl öğretimin dışarıda ayrı ücret ile yapıldığını geçte olsa öğrendik.

Ufaklığı 3-4 ay önce GS seçmelerine götürdüm ben izleyemedim, çıktığında sordum , forvet oynamış ama ofsayt kuralı uygulanıp uygulanmadığını söylemedikleri için şaşırmış, pas da gelmeyince sadece 2 gol atmış.

Çıkışta yaşlı bir koç koşmasının yetersiz olduğunu ve kendisini kabul etmeyeceklerini söyledi.

Oysa Alpin 4 yaşından beri atletizm pistinde koştuğunu 60, 100 ve 200'de 2 üst grup ile yarıştığını söyleyecektim ama bu şekilde seçme yapan birisine bunları anlatmanın gereksiz olduğunu düşünerek vazgeçtim, çok haklısınız koşmayı hiç bilmez dedim.

Üniversiteye gitmek için Ankaraya gidince futbolu bırakmak zorunda kalmış şimdi haftada birkaç halı saha maçı yapan , orta halli 48 yaşındaki bir baba olarak karar vermem gerekiyor.

Bir şekilde , her halükarda futbol oynayacak bu çocuk için doğru altyapı eğitimi için ne yapmamı tavsiye edersiniz?"

....

Evet... Durum işte bu....

Şimdi bu aileye kızabilir, haddini aşıyor diyebilir misiniz?

Şimdi bu veliye yanlış yapıyor diyebilir misiniz?

Hayır...

Peki, öncelikle bir eğitimci, bir hareket gelişimcisi ve bir futbol insanı olarak ne cevap vereceğiz bu velimize?

Yoksa cevabı vermesi gerekenler, bu ülkede sporu ve futbolu yönetenler midir?

Olması gerekeni yani, mahalli ve yerel spor kulüpleri o mahallenin ve o semtin çocuklarına açmayanlar, alan, tesis, malzeme ve donanımlı eğitimci antrenör istihdamını yapmayanlar ve yetenekli çocukları düzeyi ve niteliği giderek artan futbol eğitim merkezlerine ve belirlenmiş kulüplere kanalize olmalarını sağlayacak bir sistemi inşa etmeyenler ve etmeyi başaramayanlar mıdır?

Sonuç olarak;

Aileler çocuklarının spor yapma ve spor geleceği konusunda asla çaresiz kalmamalıdırlar. İşte bunu ulusal ölçekte başardığımız an Türkiye sporu ve futbolunun kurtulduğu ve geliştiği süreç başlamış olacaktır.